^{امیر ترقی نژاد}

امسال در حالی از سوی مقام معظم رهبری سال نوآوری و شکوفایی نامگذاری شد که امروزه ازجمله اموری که به عنوان اولویت نخست در بسیاری از کشورها مطرح است « نوآوری » و راههای جدید
« شکوفایی » است . به همین منظور مسئولین و مدیران تلاش دارند تا برنامه های جامع و دقیق برای انجام بهینه این امور تنظیم کنند که در این ارتباط نقش ، رسالت و مسئولیت روابط عمومی ها چشمگیرتر به نظر می رسد.
اگر تجزیه و تحلیل منطقی مسائل را با اتکاء به نفس و ایمان به نیروی فکری شخصی ، به کاربردن اطلاعات علمی و فنی ، توانایی تجزیه و تحلیل منطقی مسائل را از عوامل مهم یک مدیر روابط عمومی بعنوان یک نوآوری برای انتقال به مدیر سازمان بدانیم نباید این نکته فراموش شود که یک مدیر روابط عمومی برای نوآوری و شکوفایی سازمان خود باید کسی باشد که همه چیزهایی را که باید انجام شود یا اتفاق بیافتد ، به موقع پیش بینی نماید و احساس دوراندیشی خود را با صدور دستورهای واقعی آنچنان تلقین کند که زیردستان آنچه را که باید در آینده انجام شود را حس نمایند و به راستی از هم اکنون آنرا ببینند . هرچند که شرط اولیه اجرای صحیح و مطلوب طرحها و برنامه های هر واحد روابط عمومی با میزان بالای علاقه و دلبستگی مدیر آن رابطه مستقیم دارد . وجود انگیزه و عشق و علاقه به هر شغل و حرفه شرط نخست در « نوآوری » و « شکوفایی » برای موقعیت در اجرای وظایف آن است ، به ویژه در کار روابط عمومی که خلاقیت و ابتکار و تدوین طرحهای حساس و ظریف مدنظر است و اینگونه امور حسی و فکری بدون انگیزه های قوی و علایق طبیعی و شخصی به طور کامل و مقبول انجام پذیر نخواهد بود.
اما مسئله دیگر در مورد نقش روابط عمومی ها در نوآوری و شکوفایی ، ضرورت تخصص است . ممکن است افرادی بدون داشتن تخصص به هر تقدیر بتوانند در اجرای وظایف محوله نقشی را ایفاء نمایند
اما این امر بدیهی است و بارها و بارها ثابت شده است که اشخاصی که صرفا بر مبنای علاقه و یا مسئولیت امری را عهده دار شده اند که اصول و مبانی و ظرایف و دقایق و رمز و راز آن را فرا نگرفته اند و در نتیجه بازده فعالیتهای آنها هرگز رضایت بخش نبوده است .
باید متوجه باشیم که روابط عمومی ها زمانی می توانند در نوآوری و شکوفایی موثر باشند که به اعتقاد کارشناسان ، برآورده کردن انتظارات کارکنان و مشتریان ، در نظر گرفتن شرایط جامعه ، روان کردن مسیر جریان اطلاعات در درون و بیرون سازمان ، حضور و مشارکت در برنامه های بلند مدت و کوتاه مدت سازمان ، کسب اطلاعات ، پردازش آن ، تفسیر و تلخیص و در اختیار گذاشتن آن در سطوح مدیران برای اطلاع برنامه های در جریان و دهها موردی که به نوعی مستقیما با سازمان و مخاطبان آن ارتباط دارد بسیار مهمتر از کسب نظر رضایت مدیران ارشد سازمان است .
اما مسئله دیگری که به روابط عمومی ها در نوآوری و شکوفایی مجموعه سازمان خود کمک شایانی را می نماید ضرورت پژوهش و تحقیق است . هر کار موثر و صحیحی در سازمان نیازمند جریانی منظم و کارآمد است که آغاز با تحقیق و پژوهش شروع می شود و انجام آن را ارزشیابی شکل می دهد. لذا اولین قدم روابط عمومی ها برای نوآوری و شکوفایی در سازمان خود ایجاد شناخت و شناسایی موضوعاتی است که محور فعالیت سازمان متبوع روابط عمومی محسوب می شود . این شناسایی تنها از طریق پژوهش حاصل می شود و تحقیق می تواند شناخت و آگاهی هر چه بیشتر نسبت به مسائل و موضوعات موجود را به ما ارایه دهد. ایجاد ارتباطات اثربخش که از وظایف اساسی و اصولی در روابط عمومی ها به شمار می رود نیازمند در دست داشتن سهمی از داده هایی است که بتواند یک روابط عمومی را در نوآوری بهتر یاری نماید. بنابراین اگر روابط عمومی از طریق پژوهش و تحقیق نتواند از ویژگی های مخاطب و سازمان خود شناخت کافی نداشته باشد قادر به برقراری ارتباط منطقی و درست با مخاطب و از همه مهمتر در ایجاد یک نوآوری و شکوفایی در مجموعه سازمان نیست . به هر حال مجموعه عوامل بازدارنده در فعالیت های یک مجموعه که به عدم نوآوری کمک می کند توجه نداشتن به ضرورت های پژوهش و تحقیق است . با این وصف می توان این ادعا را داشت که پژوهش و تحقیق می تواند به عنوان نقطه آغاز یک نوآوری حرکتی مهم تلقی گردد